Wystawa SOFT EMPIRE w ramach BFF

Wyjątkowa wstawa prac haftu artystycznego dostępna będzie bezpłatnie przez cały czas trwania festiwalu w holu głównym Kina Apollo w godzinach pracy kina.

Wystawa stanowi komentarz do programu filmowego festiwalu i przenosi BFF-ową dyskusję poza strefę sal kinowych. Prowadzi dialog z sekcjami MIND THE GAP i COMMONWEALTH, nadając dodatkowy wymiar historiom rozgrywającym się na ekranach.

SOFT EMPIRE to opowieść o dorastaniu, tożsamości i procesie stawania się sobą w świecie pełnym oczekiwań. Tytułowe imperium odnosi się nie tylko do struktur społecznych i historycznych, ale też do dziedzictwa brytyjskiej kultury – od estetyki wiktoriańskiej, przez kino współczesne, po subtelne mechanizmy władzy utrwalane w codzienności.

Prace Kosińskiej pokazują napięcia dorastania, samotności i emocjonalnej przemiany w kontekście społecznych norm i kolonialnej historii – od dziecięcej niewinności po konfrontację z systemami władzy i hierarchiami. Dialogują z tym kontekstem: Ofelia Millaisa zostaje przekształcona, znikając z centrum uwagi i redefiniując dojrzałą kobiecość, podczas gdy buty naszpikowane złotymi szpilkami opowiadają o presji, jaką wywiera świat dorosłych na młodego człowieka.

Tematy kolonializmu i imperium pojawiają się w subtelnych aluzjach do władzy, przynależności i dziedzictwa kulturowego – w tym, jak historia kształtuje oczekiwania wobec ciała, zachowania i tożsamości. Wystawa pokazuje, że dorastanie i dojrzewanie to nie tylko proces indywidualny, lecz także wpisany w szerszy kontekst społeczny i historyczny.

SOFT EMPIRE proponuje alternatywę dla twardych struktur władzy: przestrzeń wrażliwości, introspekcji i empatii, w której miękkość staje się formą oporu, a dorastanie – aktem odkrywania własnej autonomii w świecie pełnym blasku i napięć. To metafora świata, w którym delikatność i emocjonalność ujawniają swoją siłę. Haft, jako gest cierpliwy, cielesny i kobiecy, w tym kontekście staje się narzędziem przepisania historii: odzyskania kontroli nad narracją, nad sobą i nad tym, co zostało zdominowane przez potęgę „twardych” systemów.

‍

‍

O artystce:

W pracach Kosińskiej tradycyjny, ręczny haft przyjmuje nieoczywistą formę. Artystka zrównuje ciała ludzi, zwierząt i roślin. Umieszcza się z nimi w tym samym paradygmacie. Tworzy abstrakcyjne, zwarte formy.

Fascynuje ją precyzja działania ostrym narzędziem. Moment, gdy ręczny haft przyjmuje wieloznaczną formę. Ważny jest dla niej sam proces, gdy ścieg ewoluuje, prowadzi rękę. Stara się redukować swój wizualny język, jednocześnie go wzmacniając.

Na gładkich, monochromatycznych tłach umieszcza wzór tej samej barwy albo wyszyty metalizowaną nicią. Reagując na zmiany w środowisku, sprzeciwia się niepohamowanej eksploatacji zwierząt, rejestruje ciche wymieranie gatunków. Interesuje ją proces zanikania, wymazywania, nieobecności. Zniekształcania obrazów w pamięci. Ciekawi koncepcja przesuwającego się punktu odniesienia (baseline  shifting). Sytuacja, gdy to, co niegdyś najważniejsze i oczywiste, nagle staje się zapomniane, odległe i nieistotne.

Kosińska jest kontynuatorką wielowiekowej praktyki haftu, lecz posługuje się nim malarsko jako współczesna artystka. Podejmuje próbę wyniesienia tej formy wyrazu z zamkniętej tradycji i obszaru tzw. kobiecej techniki oraz umiejscowienia jej jako pełnoprawnej i autonomicznej dziedziny sztuki.

Mieszka i pracuje w Warszawie.

‍

Działania Justyny śledzić można również na Instagramie i Facebooku.