WIELKIE NADZIEJE

Dwie powojenne adaptacje dzieł Charlesa Dickensa w reżyserii Davida Leana zasłużenie zajęły miejsce w kanonie najwybitniejszych brytyjskich filmów. WIELKIE NADZIEJE, obok OLIVIERA TWISTA (1948), ugruntowały reputację Leana jako jednego z najzdolniejszych i najbardziej wizjonerskich twórców kina. Film, oparty na trzytomowej powieści Dickensa z 1861 roku, koncentruje się na kluczowych momentach historii, przedstawionych w formie efektownych, zapadających w pamięć scen. Scenariusz, oparty na teatralnej adaptacji powieści, zdobył nominację do Oscara, a sam obraz uzyskał jeszcze dwie kolejne: za najlepszą reżyserię i najlepszy film.

Nastrojowe, czarno-białe zdjęcia Guya Greena, uhonorowane Nagrodą Akademii, doskonale oddają mroczną i pełną tajemnic atmosferę dorastania Pipa - od chłopca, w którego wciela się Anthony Wager, po dorosłego mężczyznę granego przez Johna Millsa. Kolejny Oscar powędrował do Johna Bryana za scenografię, potwierdzając niezwykłą dbałość filmu o nastrój i stronę wizualną. Znakomite połączenie scenografii, oświetlenia i pracy kamery sprawia, że niemal każda klatka tego filmu stanowi małe dzieło sztuki.

John Mills przewodzi znakomitej obsadzie, w której znaleźli się również Alec Guinness, Jean Simmons i Valerie Hobson, wspierani przez plejady wybitnych aktorów teatralnych. Ich pełne energii i emocji kreacje nadają opowieści wyjątkową głębię. Nawet role drugoplanowe odegrane są z niezwykłą precyzją, wnosząc autentyczność do odtworzenia realiów wiktoriańskiej Anglii i podkreślając ludzki wymiar galerii postaci stworzonych przez Dickensa.

‍

Tekst: Josephine Botting