PEŁNIA ŻYCIA PANNY BRODIE

Nikt nie może się oprzeć pannie Brodie: ani uczennice konserwatywnej szkoły w Edynburgu, w której pracuje, ani walczący o jej względy nauczyciele. Wy też nie oprzecie się bohaterce w genialnej interpretacji 35-letniej Maggie Smith, która za tę kreację zdobyła swojego pierwszego Oscara.

Adaptacji powieści Muriel Spark z 1961 roku dokonała Jay Presson Allen, autorka wcześniejszej wersji teatralnej oraz m.in. scenariusza do KABARETU Boba Fosse’ego. THE PRIME OF MISS JEAN BRODIE smakuje jak skrzyżowanie STOWARZYSZENIA UMARŁYCH POETÓW Petera Weira z JEŻELI…Lindsaya Andersona, ale w połączeniu wyzwolonej bohaterki i opresyjnego systemu edukacji film Ronalda Neame’a ma całkowicie własny, ekscentryczny charakter.

Przez każde zdanie, które panna Brodie wypowiada i przez każdy gest, który wykonuje przebija jej niepodrabialna: romantyczki, sensualnej marzycielki i oddanej edukatorki, która nie zamierza wpisywać się w obowiązujące kanony. Jest Jean Brodie także miłośniczką Mussoliniego i generała Franco – w 1932 roku, kiedy dzieje się akcja filmu, faszyści imponują jej siłą i wolą działania. Kontynuacja osobliwych lekcji panny Brodie staje pod znakiem zapytania, kiedy jedna z uczennic przyłapuje ją na długim pocałunku z żonatym nauczycielem historii sztuki.

THE PRIME OF MISS JEAN BRODIE to komediodramat z jednej strony staroświecki, a z drugiej – emanujący konfuzją dotyczącą seksu i seksualnych granic charakterystyczną dla późnych lat 60. Maggie Smith jest na ekranie królową obecną w prawie każdej scenie. Zestaw min, reakcji i akcentów ma opanowany do perfekcji, ale przede wszystkim wydaje się autentycznie rozkoszować postacią, którą gra. Złotowłosa, szczupła i długa jak tyczka, panna Brodie jest wolnym duchem, którego raczej nikt nie da rady poskromić.

‍

Tekst: Sebastian Smoliński